Miasto rzymskie było zaprojektowane w bardzo przemyślany sposób z regularnym planem, ulicami przecinającymi się pod kątem prostym i z rynkiem – forum, na którym znajdowały się najważniejsze budynki. Istniały dwa typy budowli: budowle świeckie i budowle religijne. Do typowych budowli miasta rzymskiego należały m.in.:
- domy prywatne (wille bogatych patrycjuszy) z atrium (dziedziniec ze stawem pośrodku) i perystylem (wewnętrzny ogród z kolumnowym portykiem) oraz posadzkami mozaikowymi i ścianami pokrytymi freskami (np. domy w Pompejach i Herkulanum)
- świątynie rzymskie inspirowane architekturą grecką i etruską – szczególnie popularny był styl koryncki
- bazyliki budowane na planie prostokąta z kolumnami oraz z podwyższeniem (trybunałem) dla urzędników, w celu zawierania umów handlowych i rozpraw sądowych
- amfiteatry (kilkupiętrowe budynki na planie koła) do oglądania walk gladiatorów i walk zwierząt
- teatry rzymskie inspirowane półkolistymi teatrami greckimi oraz odeony (mniejsze teatry przykryte dachami) np. Koloseum
- cyrki z torami wyścigowymi dla rydwanów, kształtem zbliżone do dzisiejszych stadionów
- łaźnie (termy) – wielkie budynki z biblioteką, basenami, ogrodami i boiskami sportowymi do celów wypoczynkowych (np. Termy Karakalli)
- pomniki – łuki triumfalne
- grobowce – monumentalne mauzolea o kolistym kształcie i podziemne grobowce kute w tufie wulkanicznym czyli katakumby.
Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku – podręcznik historii sztuki w Polskim Języku Migowym.
Sztuka narodziła się na ścianach prehistorycznych jaskiń, w postaci niezwykłych rysunków naskalnych. Sztuki plastyczne są od zawsze obecne w codziennym życiu. Piękno jest wokół nas i nie trzeba być artystą, by je doceniać i się nim zachwycać. Historia sztuki jest bardzo ważnym elementem ogólnej wiedzy o świecie i kulturze. Bez sztuki nie byłoby piękna.
Projekt „Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku – podręcznik historii sztuki w Polskim Języku Migowym” – jest to seria filmów edukacyjnych w języku migowym, opowiadająca o wybranych najciekawszych artystach, zabytkach i okresach z epoki prehistorycznej i antyku.
Filmy są udostępniane na kanale YouTube pn. Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku, celem upowszechniania tej wiedzy wśród samych osób głuchych jak i ich otoczenia, czyli tłumaczy, edukatorów. W ostatnich latach dostępność wiedzy i edukacji w Polskim Języku Migowym się znacząco zwiększyła, ale nadal jest to kropla w morzu potrzeb.
W ostatnich latach powstała także Encyklopedia Sztuki w Polskim Języku Migowym – leksykon podstawowych, najczęściej używanych pojęć z historii sztuki.
Niniejszy projekt stanowi bardzo ważne jej dopełnienie. Projekt ten ma atut edukacyjny w zakresie słownictwa języka migowego w obszarze historii sztuki dla przyszłych i obecnych tłumaczy języka migowego jak i dla osób uczących się tego języka.
pomysł, opracowanie i realizacja projektu, opracowanie zagadnień i definicji:
Agnieszka Kołodziejczak
tłumaczenie na Polski Język Migowy:
Marek Krzysztof Lasecki, Tomasz Grabowski, Monika Kozub, Daniel Kotowski
kamera i montaż:
Olgierd Koczorowski
opracowanie graficzne e-publikacji:
Tomasz Grabowski
konsultacje eksperckie:
Marek Krzysztof Lasecki, prof. Aneta Pawłowska (Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Łódzkiego)
współpraca ekspercka:
Grupa Artystów Głuchych
Projekt dofinansowany w ramach projektu grantowego pn. „Inkubacja innowacji społecznych w obszarze kształcenia ustawicznego osób dorosłych” realizowanego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 przez Stowarzyszenie Instytut Nowych Technologii w Łodzi.
E-publikacja przeznaczona wyłącznie do bezpłatnego użytkowania. Filmy udostępniane na zasadach licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa — Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowa Licencja Publiczna (treść licencji dostępna na stronie: http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/pl/legalcode) z wyjątkiem zdjęć, dla których licencje zostały odrębnie określone.
Łódź 2018-2019
