Dom Złoty Ca’ d’Oro i Pałac Dożów

Dom Złoty Ca’ d’Oro został zbudowany w XV w. i jest pałacem położonym nad Canal Grande w Wenecji we Włoszech. Obecnie jest siedzibą muzeum Galleria Giorgio Franchetti. Nazwa pałacu pochodzi od faktu, że na początku jego istnienia niektóre części fasady były pokryte złotem. Były one częścią złożonej polichromii, która nie zachowała się do dzisiaj, uważanej za jeden z najcenniejszych przykładów gotyku weneckiego. Fasada budowli charakteryzuje się asymetrią między częścią lewą złożoną z portyku, nad którym wznoszą się dwupiętrowe loggie, oraz częścią prawą, gdzie przeważa lita ściana pokryta cennym marmurem z nielicznymi otworami.

Wnętrze pałacu zbudowane jest na planie litery C wokół odkrytego dziedzińca, w centrum którego umieszczona jest studnia z marmuru werońskiego, wykonana przez Bartolomea Bon w 1427. Na trzech jej stronach oprócz motywów roślinnych przedstawione są alegorie Sprawiedliwości, Siły i Miłości. Giorgio Franchetti osobiście zaprojektował wzory geometryczne, które zostały odwzorowane na podłodze marmurowej o powierzchni 350 m².

Pałac Dożów (wł. Palazzo Ducale) był gotycką siedzibą władców i rządu Wenecji. Na początku miał charakter obronny. Pierwsza budowla powstała na miejscu bizantyjskiego zamku w 814. Zniszczył ją pożar wywołany podczas powstania przeciwko doży w 976. Odbudowana w XI w., była wielokrotnie rozbudowywana i przebudowywana. Pałac Dożów to trzykondygnacyjny budynek obejmujący z trzech stron wewnętrzny, renesansowy dziedziniec (dziedziniec zamyka bazylika św. Marka), posiadający arkadowe loggie na parterze i I piętrze. Ściana II piętra jest ozdobiona płytami dwukolorowego kamienia. W środkowej części elewacji, pomiędzy oknami, umieszczono płaskorzeźby nawiązujące do wystroju architektonicznego Porta della Carta. Całość wieńczy ażurowa attyka.